مفضول

کلمه "مفضول" به معنای "کم‌ارزش‌تر" یا "پائین‌تر" است و معمولاً در مقایسه یا در توصیف چیزی استفاده می‌شود. قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه و کاربردهای آن به شرح زیر است:

1. نحوه کاربرد:

   • "مفضول" معمولاً در جملات مقایسه‌ای به کار می‌رود. به عنوان مثال: "این کتاب مفضول‌تر از کتاب دیگر است."

2. قید و صفت:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت در کنار اسم‌ها بیاید: "این کیفیت مفضول است."
   • همچنین می‌تواند به عنوان قید برای توصیف افعال به کار برود: "او به مفضول‌ترین روش ممکن عمل کرد."

3. تطابق جنس و شمار:

   • این کلمه با اسم‌های مؤنث و مذکر با توجه به جنس و شمار آن‌ها تطابق می‌یابد. به عنوان مثال: "این لباس مفضول است" (برای لباس مؤنث) و "این ابزار مفضول است" (برای ابزار مذکر).

4. نگارش و املا:

   • نوشتن صحیح کلمه "مفضول" به همین شکل است و نیازی به تغییر یا ویرایش ندارد.

5. استفاده در متون رسمی و ادبی:

   • کلمه "مفضول" بیشتر در متون رسمی، ادبی یا فلسفی به کار می‌رود و در زبان محاوره‌ای کمتر استفاده می‌شود.
6. پیشوند و پسوند:
   • این کلمه می‌تواند با پیشوندها و پسوندهای مختلف ترکیب شده و معانی متفاوتی ایجاد کند. برای مثال: "مفضل" (معنای برگزیده) که در تضاد با "مفضول" قرار دارد.

به‌طور کلی، "مفضول" به عنوان یک صفت توصیفی در جملات مقایسه‌ای به کار می‌رود و در پرهیز از ابهام و دقت نگارش بسیار مؤثر است.

1. این کتاب به تحلیل ابعاد مفضول شخصیت‌های داستان می‌پردازد و جنبه‌های پنهانی آن‌ها را به تصویر می‌کشد.
2. او همیشه در جمع دوستانش مفضولانه به اتفاقات اطرافش واکنش نشان می‌دهد و نمی‌تواند خود را از حاشیه‌ها دور نگه دارد.
3. بعضی افراد به‌جای اینکه به کارهای مهم و ضروری بپردازند، وقت خود را صرف صحبت‌های مفضول می‌کنند.