موهبت

کلمه "موهبت" در زبان فارسی به معنای عطیه، بخشش یا نعمت است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحوه نوشتن: کلمه "موهبت" به همزه نیاز ندارد و به همین شکل نوشته می‌شود.

2. جنس و تعداد: "موهبت" یک اسم مؤنث است و در شکل جمع به "موهبت‌ها" تبدیل می‌شود.

3. استفاده در جمله:

   • می‌توان این کلمه را در جملات به اشکال مختلف به کار برد. به عنوان مثال:
     • "او به عنوان موهبت الهی به جمع ما پیوست."
     • "موهبت‌ها و نعمت‌های زندگی را باید قدر دانست."

4. هم‌خانواده‌ها: کلمه "موهبت" از ریشه "وهب" به معنای بخشیدن گرفته شده است. واژه‌های هم‌خانواده شامل "بخشش" و "عطیه" هستند.

5. نکات معنایی: "موهبت" معمولاً به چیزهایی اشاره دارد که به صورت رایگان و بدون انتظار پاداش داده می‌شوند؛ بنابراین، در استفاده از این کلمه به پس‌زمینه معنایی آن توجه کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "موهبت" به‌درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. موهبت یادگیری زبان‌های مختلف به من این امکان را داد تا با فرهنگ‌های گوناگون آشنا شوم.
2. او همیشه به عنوان یک موهبت در زندگی‌ام باقی مانده و به من الهام بخشیده است.
3. عشق و محبت خانواده یکی از بزرگ‌ترین موهبت‌هایی است که می‌توان در زندگی داشت.