میعادگاه

کلمه "میعادگاه" در زبان فارسی به معنای محل وعده یا ملاقات است و از ترکیب دو جزء "میعاد" و "گاه" تشکیل شده است. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته قواعدی و نگارشی را می‌توان مدنظر قرار داد:

1. هجای صحیح: این کلمه باید به صورت کامل نوشته شود و جدا نوشتن اجزای آن (میعاد + گاه) نادرست است.

2. نقطه گذاری: اگر جملاتی حاوی کلمه "میعادگاه" نوشته می‌شوند، باید به علائم نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و غیره) توجه شود.

3. جنس نداشته و شمار: کلمه "میعادگاه" در زبان فارسی به عنوان یک اسم مذکر غیر قابل شمارش استفاده می‌شود، بنابراین از آن نمی‌توان به صورت جمع استفاده کرد.

4. معنی و کاربرد: این کلمه معمولاً در متون ادبی، شاعرانه و مذهبی به کار می‌رود، به ویژه در اشاره به زمان و مکان‌هایی که وعده‌ای برای دیدار یا ملاقات داده شده است.

5. تلفظ صحیح: برای تلفظ صحیح این کلمه، باید به جاگذاری صحیح حرف "ع" و "گ" توجه کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "میعادگاه" را به درستی در نوشته‌ها و متون خود به کار ببرید.

1. در میعادگاه دل‌انگیز کنار دریا، ما قرار ملاقات گذاشتیم تا زیبایی غروب را با هم تماشا کنیم.
2. میعادگاه زندگی‌ام همیشه در جمع خانواده‌ام است که لحظات شاد و خوبی را سپری می‌کنیم.
3. او هر روز در میعادگاه کتابخانه برای مطالعه و یادگیری قرار می‌گذارد.