نورانی

کلمه "نورانی" به‌معنای دارای نور، روشن و تابناک است و در زبان فارسی کاربردهای متعددی دارد. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: کلمه "نورانی" به شکل صحیح به همین صورت نوشته می‌شود و به طور معمول به کار می‌رود. این کلمه در جملات می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود.

2. قواعد نگارشی:

   • "نورانی" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف یک اسم استفاده شود. مثلاً: "چراغ نورانی".
   • هنگام استفاده از "نورانی" در متن، توجه به هم‌نشینی کلمات و ساختار جملات بسیار مهم است. مثلاً: "ماه در آسمان نورانی می‌درخشد."

3. نقاط قوت ادبی:

   • "نورانی" دارای بار معنایی مثبت است و در شعر و ادبیات به عنوان نماد زیبایی و روشنایی به‌کار می‌رود.
   • می‌توان از آن در توصیف احساسات و حالت‌های مختلف نیز استفاده کرد، مثلاً: "چهره‌اش نورانی بود."
4. تلفظ:
   • تلفظ صحیح این کلمه به‌طور کلی "nooráni" است و باید در مکالمات و نوشتار به این شکل بیان شود.

از این رو، با رعایت این نکات می‌توان به‌خوبی از کلمه "نورانی" در نگارش و گفتار استفاده کرد.

1. در شب‌های پرستاره، آسمان به طرز زیبایی نورانی می‌شود و چهره‌ی ماه درخشان به نظر می‌رسد.
2. شمع‌های نورانی بر روی میز، فضایی رومانتیک و دلنشین ایجاد کرده بودند.
3. درختان زمستانی با برف‌های سفید، منظره‌ای نورانی و دل‌انگیز را به نمایش گذاشته‌اند.