همیشگی

کلمه "همیشگی" در زبان فارسی به معنای "همیشه" یا "همیشگی بودن" است و به عنوان یک صفت به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته و قاعده نگارشی مربوط به استفاده از این کلمه اشاره می‌شود:

1. موقعیت جغرافیایی: "همیشگی" به جای "همیشه" در متن‌های رسمی و متون ادبی مناسب‌تر است، به ویژه زمانی که به صفت‌سازی اشاره داریم.

2. استفاده در جملات: معمولاً "همیشگی" را می‌توان در جملات به عنوان صفت به کار برد:

   • مثال: "این فعالیت همیشگی است."

3. تطبیق با اسم‌ها: "همیشگی" باید با اسم‌هایی که به آن اشاره می‌شود، همخوانی داشته باشد:

   • مثال: "عادت‌های همیشگی او به سلامتیش کمک کرده است."

4. نکات نگارشی:

   • کلمه "همیشگی" به صورت مستمر و بدون تغییر شکل در نوشتار به کار می‌رود. از افعال و صفات دیگر باید به دقت استفاده شود تا جملات از نظر معنایی و گرامری درست باشند.
5. استفاده نهی از کلمه: در زمان‌هایی که بخواهیم گزینه‌های غیر همیشگی را نشان دهیم، باید از عبارات معکوس یا با قیدهای منطقی استفاده کنیم:
   • مثال: "این وضعیت همیشگی نیست."

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "همیشگی" به درستی و به طور مؤثر در نگارش فارسی استفاده کرد.

1. دوستی‌های واقعی معمولاً همیشگی هستند و در طول زمان قوی‌تر می‌شوند.
2. او همیشه به دنبال راه‌هایی برای خلق خاطرات همیشگی با خانواده‌اش است.
3. عشق مادرانه یک احساس همیشگی است که هیچ‌گاه کاهش نمی‌یابد.