سنگ تراش

کلمه "سنگ‌تراش" ترکیبی از دو کلمه "سنگ" و "تراش" است و به فردی اطلاق می‌شود که سنگ را به شکل‌های مختلف تراش می‌دهد و آن را برای استفاده‌های مختلف آماده می‌کند. در زبان فارسی، در استفاده از این کلمه و ترکیب‌های مشابه، چند نکته نگارشی و زبانی وجود دارد:

1. اتصال: در نوشتار این کلمه، باید به صورت "سنگ‌تراش" نوشته شود، به این معنا که بین دو کلمه خط تیره (ـ) قرار می‌گیرد. این نشان‌دهنده آن است که این دو کلمه به هم مرتبط هستند و یک مفهوم واحد را تشکیل می‌دهند.

2. اسم خاص و عام: 'سنگ‌تراش' به عنوان یک اسم عام به کار می‌رود. برای مشخص کردن فرد خاصی که این کار را انجام می‌دهد، می‌توان از عبارات اضافه‌تری مانند "سنگ‌تراش ماهر" یا "سنگ‌تراش معروف" استفاده کرد.

3. نحوه استفاده: در جملات، این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مبتدا به کار برود. مثلاً:

   • "سنگ‌تراش، سنگ را به شکل‌های زیبا تراش می‌دهد."
   • "کار سنگ‌تراش باعث زیبایی بناهای تاریخی شده است."
4. جمع و مفرد: برای جمع‌بستن این کلمه می‌توان از "سنگ‌تراشان" استفاده کرد. مثلاً:
   • "سنگ‌تراشان در این منطقه مهارت زیادی دارند."

با رعایت این نکات، می‌توان به‌درستی و به صورت نگارشی صحیح از کلمه "سنگ‌تراش" استفاده کرد.

1. سنگ‌تراش با مهارت‌ بالای خود، آثار هنری زیبایی را از سنگ طراحی می‌کند.
2. در کارگاه سنگ‌تراشی، می‌توان به تماشای فرآیند تبدیل سنگ‌های خام به مجسمه‌های زیبا پرداخت.
3. سنگ‌تراش‌های ماهر به دقت نقش و نگاره‌های باستانی را بر روی سنگ‌های مختلف حک می‌کنند.