کلمه «رُدَّتْ» از ریشه «ردّ» به معنای بازگشت یا پس دادن است و در زبان فارسی نشان‌دهنده فعل ماضی مجرد از نوع فعل‌های فعال است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه تلفظ: «رُدَّتْ» به صورت «رُ» با حرف «ر» غنایی تلفظ می‌شود و حرکت «ُ» روی حرف «ر» نشان می‌دهد که حرف با کیفیت ضم «خفیف» تلفظ می‌شود.

2. نحو: این کلمه در جملات به عنوان فعل و معمولاً به صورت سوم شخص مفرد مؤنث به کار می‌رود. به عنوان مثال: «او رُدَّتْ به خانه.»

3. صرف فعل: برای صرف فعل «ردّ» در زمان‌های مختلف (ماضی، مضارع، امر و...) باید به قواعد صرف فعل توجه کرد.

4. استفاده صحیح در جملات: وقتی که از این کلمه در جملات استفاده می‌کنید، باید به ساختار جملات دقت کنید تا معنا به درستی منتقل شود.

5. معنی و معادل‌سازی: در متون ادبی و شعر، این کلمه ممکن است معانی و مفاهیم مختلفی داشته باشد. از این رو، شناخت مفهوم دقیق آن در زمینه‌های مختلف ضروری است.

توجه به این نکات می‌تواند به نوشتار و گفتار شما در فارسی کمک کند.