کلمه "تُصْبِحُ" در زبان عربی به معنای "صبح می‌شود" یا "صبح می‌کند" است و در گرامر و نگارش آن قواعد خاصی وجود دارد. این کلمه در زبان فارسی به طور مستقیم به کار نمی‌رود، اما در متون دینی یا ترجمه‌های عربی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

قواعد مربوط به این کلمه به صورت زیر می‌تواند باشد:

1. ساختار فعل: "تُصْبِحُ" از دو بخش تشکیل شده است:

   • "تُ" (تاکید بر فعل) که نشان‌دهنده فعل در زمان مضارع و برای فاعل مؤنث یا مذکر مفرد است.
   • "صْبِحُ" ریشه فعل "صبح" به معنای صبح شدن، که به صورت مضارع است.

2. زمان فعل: این کلمه به زمان حال اشاره دارد و به طور خاص به حال استمراری اشاره می‌کند.

3. استعمال در جملات: این فعل معمولاً در جملات توصیفی یا خبری به کار می‌رود. مثلاً:

   • "او صبح می‌شود."
   • "اگر خدا بخواهد، فردا صبح می‌شود."
4. قواعد نگارشی: در نوشتن این گونه کلمات، باید به اعراب توجه شود، به ویژه در متون دینی یا شعری که دقت در اعراب‌گذاری اهمیت دارد.

اگر سوال دیگری درباره این کلمه یا دیگر مباحث مرتبط با زبان فارسی و نگارش دارید خوشحال می‌شوم کمک کنم.