وفاى به پیمان ها

الإمام علیّ علیه السلام

ـ في عَهدهِ للأشتَرِ ـ: وإنْ عَقَدتَ بينَكَ وبينَ عدُوِّكَ عُقْدةً أو ألْبَسْتَهُ مِنكَ ذِمّةً فَحُطْ عهدَكَ بالوفاءِ وَارعَ ذمَّتَك بالأمانَةِ،واجعَلْ نفسَكَ جُنّةً دُونَ ما أعطَيتَ، فإنّهُ ليسَ مِن فرائضِ اللّه ِ شَيءٌ النّاسُ أشَدُّ علَيهِ اجْتِماعا مَع تَفرُّقِ أهوائِهم وتَشتُّتِ آرائهِم مِن تعظيمِ الوفاءِ بالعُهودِ.

ـ در فرمانش به مالك اشتر ـ نوشت: اگر با دشمن خود پیمانی بستی یا بر او جامه امان پوشاندی، به پیمان خویش وفا كن و پیمانت را با امانت رعایت نما و خود را سپر امانی كه داده ای گردان؛ زیرا مردم، با همه خواستهای گوناگون و آرای پراكنده ای كه دارند، نسبت به هیچ فریضه ای از فرایض الهی، به شدّت بزرگ شمردن وفای به پیمانها همداستان نیستند.

منبع: نهج البلاغة: الكتاب 53.