نشانه هاى اهل یقین

الإمام علیّ علیه السلام

مَن أيقَنَ أنّهُ يُفارِقُ الأحبابَ، ويَسكُنُ التُّرابَ، ويُواجِهُ الحِسابَ، ويَستَغني عَمّا خَلَّفَ، ويَفتَقِرُ إلی ما قَدَّمَ، كانَ حَرِيّا بِقِصَرِ الأمَلِ، وطُولِ العَمَلِ.

كسی كه یقین دارد از دوستان جدا می شود و در خاك جای می گیرد و با حساب رو به رو می شود و آنچه از خود برجای می گذارد به كارش نمی آید و به آنچه پیش می فرستد نیازمند است، سزاوار است كه آرزو را كوتاه كند و در كار و عمل بكوشد.

منبع: بحار الأنوار: 73/167/31