جهنم همراه با شیطان، بدترین معجون

امام على علیه السلام

اِعْلَموا ا? نَّهُ لَيْسَ لِهذَا الْجِلْدِ الرَّقيقِ صَبْرٌ عَلَی النّارِ، فَارْحَموا نُفوسَكُمْ فَإِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُموها فی مَصائِبِ الدُّنْيا. أَفَرَأَيْتُمْ جَزَعَ أَحَدِ كُمْ مِنَ الشَّوْكَةِ تُصيبُهُ وَ الْعَثْرَةِ تُدْميهِ وَ الرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟! فَكَيْفَ إِذا كانَ بَيْنَ طابِقَيْنِ مِنْ نارٍ ضَجيعَ حَجَرٍ، وَ قَرينَ شَيْطانٍ؟

بدانید كه این پوست نازك، تحمّل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنید. شما در مصیبت های دنیا آزمایش كرده اید كه وقتی خاری به بدن یكی از شما می رود و یا به زمین می خورد و خونی می شود و یا شن های داغ پایش را می سوزاند، چگونه بیتابی می كند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر میان دو لایه از آتش قرار گیرد و هم بسترش سنگ و همدمش شیطان باشد؟!.

منبع: نهج البلاغه، خطبه 183.