خداوند، بهترین روزى دهنده است

الإمام علیّ علیه السلام

اُ نْظُروا اِلَی النَّمْلَةِ فی صِغَرِ جُثَّتِها وَ لَطافَةِ هَيئَتِها، لا تَـكادُ تُنالُ بِلَحْظِ الْبَصَرِ (النَّظَرِ)... مَكْفولٌ بِرِزْقِها، مَرزوقَةٌ بِوَفْقِها، لا يُغفِلُهَا المَنّانُ، وَ لا يَحْرِمُـهَا الدَّيّانُ وَ لَوْ فِی الصَّـفَا الْيابِسِ وَ الْحَجَرِ الْجامِسِ؛

به مورچه نگاه كنید كه با آن همه كوچكی و ظرافت اندام كه تقریبا به چشم نمی آید... روزی اش تضمین شده و به فراخور حالش روزی او می رسد. خداوندِ نعمت بخش، از او غافل نیست و پروردگارِ جزا دهنده، او را محروم نساخته است، اگر چه در دل تخته سنگ سیاه و خشك و یا در میان صخره سخت باشد.

منبع: نهج البلاغه، از خطبه 185.