مشورت كردن

الإمام علی علیه السلام ـ فی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ

إذَا احتَجتَ إلَی المَشورَةِ في أمرٍ قَد طَرَأَ عَلَيكَ فَاستَبدِهِ بِبِدايَةِ الشُّبّانِ؛ فَإِنَّهُم أحَدُّ أذهانا، وأسرَعُ حَدسا، ثُمَّ رُدَّهُ بَعدَ ذلِكَ إلی رَأيِ الكُهولِ وَالشُّيوخِ لِيَستَعقِبوهُ ويُحسِنُوا الاِختِيارَ لَهُ؛ فَإِنَّتَجرِبَتَهُم أكثَرُ.

هرگاه به مشورت نیازمند شدی، نخست، از مشورت با جوانان آغاز كن؛ زیرا ذهن آنان، تیزتر و حدس آنان، سریع تر است. پس مسئله را به میان سالان و پیرمردان، واگذار تا در آن نقّادی كرده، بهترین را برگزینند؛ چرا كه تجربه آنان، بیشتر است.

منبع: شرح نهج البلاغة: ج 20 ص 337 ح 866.