تأثیر غذاى زائو در نوزاد

الإمام علیّ علیه السلام

قالَ رَسولُ اللّه ِصلي الله عليه و آله: لِيَكُن أوَّلُ ما تَأكُلُ النُّفَسَاءُ الرُّطَبَ؛ فَإنَّ اللّه َ تَعالی قالَ لِمَريَمَ :«وَ هُزِّی إِلَيْكِ بِجِذْع النَّخْلَة تُسَـقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا ». قيلَ: يا رَسولَ اللّه ِ، فإن لَم يَكُن أوانُ الرُّطَبِ؟ قالَ: سَبعُ تَمراتٍ مِن تَمرِ المَدينَةِ، فإن لَم يَكُن فَسَبعُ تَمراتٍ مِن تَمرِ أمصارِكُم؛ فَإِنَّ اللّه َعز و جليَقولُ: و عِزَّتي و جَلالِي و عَظَمَتي وَ ارتِفاعِ مَكاني لا تَأكُلُ نُفَساءُ يَومَ تَلِدُ الرُّطَبَ فَيَكونُ غُلاما إلاّ كانَ حَليما، و إن كانت جارِيَةً كانَت حَليمَةً.

پیامبر خدا فرمود: «رطب، باید نخستین چیزی باشد كه زائو می خورد؛ چرا كه خداوند متعال به مریم [پس از تولّد مسیح]فرمود:«وتنه درخت خرما را به سوی خود تكان ده، بر تو خرمای تازه فرو می ریزد»». گفته شد: ای پیامبر خدا! اگر وقتِ رطب نباشد ؟ فرمود: «هفت خرما از خرمای مدینه. اگر نبود، هفت خرما از خرمای شهرهایتان؛ چرا كه خداوند عز و جلمی فرماید: "به عزّت و جلال و عظمت و والایی جایگاهم، سوگند، زائو، روز زایمان رطب نمی خورَد، مگر این كه فرزند او، پسر باشد یا دختر، بردبار خواهد شد"».

منبع: مریم: 25. / الكافی: ج 6 ص 22 ح 4، تهذیب الأحكام: ج 7 ص 440 ح 1757 وفیه «حكیما وحكیمة» بدل «حلیما وحلیمة»، المحاسن: ج 2 ص 346 ح 2194.