تربیت عملى

الإمام علیّ علیه السلام

مَن نَصَبَ نَفسَهُ لِلنّاسِ إماما فَليَبدَأ بِتَعليمِ نَفسِهِ قَبلَ تَعليمِ غَيرِهِ، وليَكُن تَأديبُهُ بِسيرَتِهِ قَبلَ تَأديبِهِ بِلِسانِهِ. ومُعَلِّمُ نَفسِهِ ومُؤَدِّبُها أَحَقُّ بِالإِجلالِ مِن مُعَلِّمِ النّاسِ ومُؤَدِّبِهِم.

هر كس خود را پیشوای مردم قرار دهد، باید پیش از آموزش دادن مردم، از یاد دادن به خود آغاز كند، و باید پیش از تربیت زبانی، با رفتارش تربیت كند. آموزگار و مربّی خود، بیش از آموزگار و مربّی مردم، شایسته احترام است.

منبع: نهج البلاغة: الحكمة 73، بحار الأنوار: ج 2 ص 56 ح 33.