حدّ جواز بوسیدن دختر و پسر

تهذیب الأحكام عن علیّ بن عقبة عن بعض أصحابنا

كانَ أبُو الحَسَنِ الماضي عليه السلامعِندَ مُحمَّدِ بنِ إبراهيمَ والي مَكَّةَ، وهُو زَوجُ فاطِمَةَ بِنتِ أبي عَبدِ اللّه ِ، وكانَت لِمُحَمَّدِ بنِ إبراهيمَ بِنتٌ تُلبِسُها الثِّيابَ وتَجيءُ إلَی الرِّجالِ فَيَأخُذُها الرَّجُلُ ويَضُمُّها إلَيهِ، فَلَمّا تَناهَت إلی أبي الحَسَنِ عليه السلام أمسَكَها بِيَدَيهِ مَمدودَتَينِ، قالَ : إذا أتَت عَلَی الجارِيَةِ سِتُّ سِنينَ لَم يَجُز أن يُقَبِّلَها رَجُلٌ لَيسَ هِيَ بِمَحرَمٍ لَهُ، ولا يَضُمَّها إلَيهِ.

امام كاظم علیه السلامنزد محمّد بن ابراهیم، فرماندار مكّه و همسر فاطمه دختر امام صادق علیه السلام بود. محمّد بن ابراهیم، دختری داشت كه لباس [زیبا]بر او می پوشاندند و نزد مردان می آمد و مردان، او را گرفته، به آغوش می كشیدند. هنگامی كه به امام كاظم علیه السلامرسید، ایشان، در حالی كه دستان خود را كشیده بود، او را [از این كه به آغوشش درآید]نگه داشت و فرمود: «وقتی دختر به شش سالگی رسید، جایز نیست مردی كه مَحرم او نیست، او را ببوسد و در آغوش بكشد».

منبع: تهذیب الأحكام: ج 7 ص 461 ح 1846، وسائل الشیعة: ج 14 ص 170 ح 6.