اهمیّت سخن

امام علی علیه السلام

الْكَلاَمُ فِی وِثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ، فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِی وِثَاقِهِ، فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ. فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً.

تا سخن نگفته ای، سخن در بند تو است و چون گفتی تو در بند سخنی. پس همان سان كه زر و سـیـم ات را در گـنجینه می نهی، زبانت را نیز نگهدار. چه بسا سخنی كه نعمت از كف برد و نقمت پدید آورد.

منبع: نهج البلاغه، ح 373، ص 1267.