مسـؤولیت اجتـماعى

وَ قــالَ علی علیه السلام

وَما أَعْمالُ الْبِرِّ كُلُّها وَالْجِهادُ فِي سَبِيلِ اللّه ِ، عِنْدَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ، إِلاَّ كَنَفْـثَةٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ. وَإِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لاَ يُقَرِّبانِ مِنْ أَجَلٍ، وَلاَ يَنْقُصانِ مِنْ رِزْقٍ، وَأَفْضَلُ مِنْ ذلِكَ كُلِّهِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمامٍ جائِرٍ.

تمامی كارهای نیك و حتی جهاد در راه خدا در مقایسه با امر بمعروف و نهی از منكر چیزی نیست مگر در حـدِّ دم ـیدن انسـان در برابر دریـای خروشـان. و نـیز ـ معلوم است كه ـ امر بمعروف و نهی از منكر نه در نزدیك نمودنِ مرگ انسان تأثیر دارد و نه در كاستنِ روزی مؤثر است. و بالاترین مرتبه این كار ـ امر بمعروف و نهی از منكر ـ شعار عدالتخواهی در برابر رهـبری ستم پیشه است.

منبع: نهج البلاغه، الكلمات: 373.