دوستى

الإمام زین العابدین علیه السلام

خَطَبَ الحَسَنُ بنُ عَلِيٍّ النّاسَ حينَ قُتِلَ عَلِيٌّ، فَحَمِدَ اللّه َ وأثنی عَلَيهِ ثُمَّ قالَ:... وأنَا مِن أهلِ البَيتِ الَّذِي افتَرَضَ اللّه ُ مَوَدَّتَهُم عَلی كُلِّ مُسلِمٍ، فَقالَ تَبارَكَ وتَعالی لِنَبِيِّهِ صلي الله عليه و آله:«قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربی ومَن يَقتَرِف حَسَنَةً نَزِد لَهُ فِيها حُسنًا»فَاقتِرافُ الحَسَنَةِ مَوَدَّتُنا أهلَ البَيتِ.

امام سجاد علیه السلام:حسن بن علی پس از كشته شدن علی برای مردم سخنرانی كرد و پس از حمد و ثنای خداوند فرمود:... من از خانواده ای هستم كه خداوند دوستی آنان را بر هر مسلمانی فرض كرده است. او، تبارك و تعالی، به پیامبرش فرمود:«بگو: من به ازای این از شما مزدی نمی خواهم مگر دوستی با خویشاوندان و هر كس نیكی به جای آورد برای او در ثواب آن خواهیم افزود». انجام دادن نیكی همان دوستی ما اهل بیت است.

منبع: المستدرك على الصحیحین: 3 / 189 / 4802 عن عمربن علیّ، مجمع الزوائد: 9 / 203 / 14798 نحوه عن أبی الطفیل عن الإمام الحسن علیه السلام، تأویل الآیات الظاهرة: 530 عن الحسن بن زید عن أبیه علیهم السلام.