عوامل دشمنى

الإمام الباقر علیه السلام

إنَّ الشَّيطانَ يُغري بَينَ المُؤمِنينَ ما لَم يَرجِع أحَدُهُم عَن دينِهِ، فَإِذا فَعَلوا ذلِكَ استَلقی عَلی قَفاهُ وتَمَدَّدَ، ثُمَّ قالَ: فُزتُ. فَرَحِمَ اللّه ُ امرَأً ألَّفَ بَينَ وَلِيَّينِ لَنا، يا مَعشَرَ المُؤمِنينَ، تَأَلَّفوا وتَعاطَفوا.

امام باقر علیه السلام: شیطان، همچنان به ایجاد دشمنی میان مؤمنان می پردازد تا آن كه یكی از آنان از دین خود بازگردد و چون [افسونش كارگر گشت و]چنین كردند، به پشت می افتد و دراز می كشد و سپس می گوید: «پیروز شدم». پس خداوند، رحمت كندكسی را كه میان دو تن از دوستان ما الفت برقرار كند. ای گروه مؤمنان ! با یكدیگر الفت بگیرید و به هم مهربانی كنید.

منبع: الكافی: 2 / 345 / 6، منیة المرید: 326 كلاهما عن زرارة، عوالی اللآلی: 2 / 115 / 316 وفیه «قررت» بدل «فزت»، بحار الأنوار: 75 / 187 / 6.