تقوا

الإمام الباقر علیه السلام ـ لِجابِرٍ ـ

اِعلَم يا جابِرُ، أنَّ أهلَ التَّقوی أيسَرُ أهلِ الدُّنيا مَؤونَةً، وأكثَرُهُم لَكَ مَعونَةً، تَذكُر فَيُعينونَكَ، وإن نَسيتَ ذَكَّروكَ، قَوّالونَ بِأَمرِ اللّه ِ، قَوّامونَ عَلی أمرِ اللّه ِ، قَطَعوا مَحَبَّتَهُم بِمَحَبَّةِ رَبِّهِم، ووَحَشُوا الدُّنيا لِطاعَةِ مَليكِهِم، ونَظَروا إلَی اللّه ِعز و جل وإلی مَحَبَّتِهِ بِقُلوبِهِم، وعَلِموا أنَّ ذلِكَ هُوَ المَنظورُ إلَيهِ لِعَظيمِ شَأنِهِ.

امام باقر علیه السلام ـ خطاب به جابرـ : ای جابر ! بدان كه باتقوایان، كم هزینه ترینْ مردم دنیا و بیشترین یاری رسانندگان به تو هستند؛ [خدا را]یاد می كنی و آنان، یاری ات می كنند و اگر فراموش كنی، به یادت می آورند؛ فرمان خدا را همواره بر زبان می آورند و پایبند به فرمان خدا و اجرا كننده آن هستند؛ محبّتِ خود [به غیر خدا] را برای دوستی پروردگارشان بُریده اند و از دنیا برای پیروی از فرمانروایشان، روی گردانده اند و با دل های خود، به خداوند عز و جل و دوستی اش نگریسته اند و دانسته اند كه همو به سبب جایگاه بزرگش شایسته نگریستن است.

منبع: الكافی: 2 / 133 / 16 عن جابر، بحار الأنوار: 73 / 36 / 17.