كسى كه انفاقش پذیرفته نمى شود

الإمامُ الباقرُ علیه السلام

ـ لَمّا سُئلَ عن قولهِ تعالی :«ولا تَيَمَّمُوا الخَبيثَ مِنْهُ تُنْفِقونَ»ـ: كانَ النّاسُ حينَ أسلَموا عِندَهُم مَكاسِبُ مِن الرِّبا ومِن أموالٍ خَبيثَةٍ، فكانَ الرّجُلُ يَتعَمَّدُها مِن بَينِ مالِهِ فتَصَدّقَ بها، فنهاهُمُ اللّه ُ عَن ذلكَ، وإنّ الصَّدَقَةَ لا تَصلُحُ إلّا مِن كَسبٍ طَيِّبٍ.

ـ در پاسخ به سؤال از آیه«ولا تیمّموا الخبیث منه تنفقون؛ و در پی ناپاك آن نروید كه از آن انفاق كنید»ـ فرمود: مردم زمانی كه اسلام آوردند درآمدهایی از ربا و اموال حرام در اختیار داشتند و افراد به سراغ این درآمدها در بین دارایی های خود می رفتند و آنها را صدقه می دادند، اما خداوند آنان را از این كار نهی فرمود؛ چرا كه صدقه دادن جز از درآمد پاك و حلال درست نیست.

منبع: البقرة: 267. / تفسیر العیّاشیّ: 1 / 149 / 492. / بقره، آیه 267.