نوشتن قضا و قدر بر انسان در رَحِم

الإمامُ الباقرُ علیه السلام

ـ في خِلقَةِ الإنسانِ في الرَّحِمِ ـ :إذا كَمُلَ أربَعةُ أشهُرٍ بَعَثَ اللّه ُ مَلَكَينِ خَلّاقَينِ، فيَقولانِ: يا ربِّ ما تَخلُقُ، ذَكَرا أو اُنثی ؟ فَيُؤمَرانِ، فيَقولانِ: يا ربِّ، شَقِيّا أو سَعيدا ؟ فيُؤمَرانِ، فيقولانِ: يا رَبِّ، ما أجَلُهُ وما رِزقُهُ وكلُّ شيءٍ مِن حالِهِ ـ وعَدَّدَ مِن ذلك أشياءَ ـ ؟ ويَكتُبانِ المِيثاقَ بينَ عَينَيهِ.

ـ درباره خلقت انسان در رحم ـفرمود: چون چهار ماه كامل شود، خداوند دو فرشته آفریننده می فرستد و آن دو عرض می كنند: پروردگارا! چه می آفرینی، پسر یا دختر؟ دستور لازم به آن دو داده می شود. سپس عرض می كنند: پروردگارا! بدبخت است یا خوشبخت؟ در این باره هم دستور لازم داده می شود. آن گاه عرض می كنند: پروردگارا! مدت عمر و روزیش چه مقدار؟ همه احوال او ـ كه حضرت شماری از آنها را نام برد ـ نوشته می شود و آن دو فرشته این میثاق را مابین دو چشمش (در پیشانی او) می نویسند.

منبع: الكافی: 6/13/3.