رهایى از آتش دوزخ

رسول اللّه صلی الله علیه و آله

ـ في بَيانِ فَضلِ فاطِمَةَ عليهاالسلاميَومَ القِيامَةِ ـ: يوحِي اللّه ُ عَزَّوجَلَّ إلَيها: يا فاطِمَةُ، سَليني اُعطِكِ، وتَمَنَّي عَلَيَّ اُرضِكِ. فَتَقولُ: إلهي أنتَ المُنی وفَوقَ المُنی، أسأَلُكَ أن لا تُعَذِّبَ مُحِبّي ومُحِبَّ عِترَتي بِالنّارِ. فَيوحِي اللّه ُ إلَيها: يا فاطِمَةُ، وعِزَّتي وجَلالي وَارتِفاعِ مَكاني، لَقَد آلَيتُ عَلی نَفسي، مِن قَبلِ أن أخلُقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ بِأَلفَي عامٍ، أن لا اُعَذِّبَ مُحِبّيكِ ومُحِبّي عِترَتِكِ بِالنّارِ.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آلهـ در بیان فضیلت و مقام فاطمه علیها السلام در روز قیامت ـ : خداوند عز و جلبه او وحی می فرماید كه: ای فاطمه! از من بخواه تا به تو عطا كنم و از من تمنّا كن تا راضیت گردانم. پس، فاطمه گوید: خدای من، تو خود آرزویی و فوق آرزو هستی، از تو می خواهم كه دوستدار من و دوستدار عترتم را به آتش، عذاب نكنی. خداوند به او وحی می فرماید كه: ای فاطمه! به عزت و جلال و عظمت مقامم سوگند كه من دو هزار سال پیش از آن كه آسمانها و زمین را بیافرینم، به خود سوگند خورده ام كه دوستداران تو و دوستداران عترتت را به آتش، عذاب نكنم.

منبع: تأویل الآیات الظاهرة: 474 عن أبی ذرّ.