گفتار و كردار بیهوده

مجمع البیان

قال الإمامُ الصّادقُ عليهالسلامـ في قولهِ تعالی :«والّذينَ هُمْ عَنِ اللَّغوِ مُعْرِضونَ» ـ: هُو أن يَتَقَوّلَ الرّجُلُ علَيكَ بالباطِلِ، أو يأتِيَكَ بما لَيسَ فيكَ، فتُعرِضَ عَنهُ للّه ِ. وفي روايةٍ اُخری: إنّهُ الغِناءُ والمَلاهي.

ـ درباره آیه«و كسانی كه از بیهوده اعراض می كنند»ـ فرمود: یعنی آن كه كسی درباره تو نادرستی ببافد، یا چیزی كه در تو نیست به تو نسبت دهد و تو به خاطر خدا، از او اعراض كنی. در روایتی دیگر آمده است: مقصود، خنیاگری و كارهای لهو وغفلت آور است.

منبع: مجمع البیان: 7/157.