قرآن، همیشه تازگى دارد

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام

ـ لمّا سُئلَ: ما بالُ القرآنِ لا يَزدادُ علَی النَّشرِ والدَّرسِ إلّا غَضاضَةً؟ ـ: لأنَّ اللّه َ تباركَ وتعالی لم يَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ، ولا لِناسٍ دونَ ناسٍ، فهُو في كلِّ زَمانٍ جَديدٌ، وعِند كُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلی يَومِ القِيامَةِ.

ـ وقتی از ایشان سؤال شد: چه سرّی است كه قرآن هر چه بیشتر خوانده و بحث شود، برتازگی وطراوت آن افزوده می شود؟ ـ فرمود: چون خداوند تبارك و تعالی، آن را تنها برای زمانی خاص و مردمی خاصّ قرار نداده است. از این رو، در هر زمانی و برای هر مردمی، تا روز قیامت، تازه و باطراوت است.

منبع: بحار الأنوار: 92/15/8. وعن یعقوب بن السكّیت النحوی قال: سألت أبا الحسن الثالث علیه السلام ما بال القرآن ـ وذكر نحوه ـ بحار الأنوار: 92/15/9.