نقش حضور قلب در پذیرش نماز

الإمامُ الباقرُ والإمامُ الصّادقُ علیهماالسلام

ما لَكَ مِن صلاتِكَ الّا ما أقبَلتَ علَيهِ فيها، فإن أوهَمَها كُلَّها أو غَفَلَ عن أدائها لُفَّت فَضُرِبَ بها وَجهُ صاحِبِها.

تنها آن مقدار از نمازت بهره توست كه با توجه قلبی همراه باشد. پس، اگر كسی در همه نماز سهو كند (حواسش بكلی پرت باشد) یا از ادای آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله و به صورت صاحبش پرت می شود.

منبع: بحار الأنوار: 84/260/59.