جایز بودن دروغ براى اصلاح

عنه علیه السلام

الكلامُ ثلاثةٌ: صِدقٌ وكِذبٌ وإصلاحٌ بينَ الناسِ... تَسمَعُ مِنَ الرَّجُلِ كلاما يَبلُغُهُ فَتَخبُثُ نَفسُهُ، فَتَلقاهُ فَتَقُولُ: سَمِعتُ مِن فُلانٍ قالَ فِيكَ مِنَ الخَيرِ كذا وكذا، خِلافَ ما سَمِعتَ مِنهُ.

سخن سه گونه است: راست و دروغ و اصلاح میان مردم... از كسی سخنی درباره دیگری می شنوی كه اگر آن سخن به گوش وی برسد، ناراحت می شود؛ پس تو آن دیگری را می بینی، و بر خلاف آنچه شنیده ای، به او می گویی: از فلانی شنیدم كه در خوبی تو چنین و چنان می گفت.

منبع: الكافی: 2/ 341/16. / مقصود، این است كه سخن دروغ براى اصلاح میان مردم، قسیم دروغ است و دروغ محسوب نمى شود.