بدبخت ، در شكم مادر خود بدبخت است

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام

إنّ اللّه َ عَزَّوجلَّ خَلَقَ السَّعادَةَ والشَّقاوَةَ قَبلَ أن يَخلُقَ خَلْقَهُ، فَمَن عَلِمَهُ اللّه ُ سَعيدا لَم يُبغِضْهُ أبَدا، وإن عَمِلَ شَرّا أبغَضَ عَمَلَهُ ولَم يُبغِضْهُ، وإن كانَ عَلِمَهُ شَقِيّا لَم يُحِبَّهُ أبدا، وإن عَمِلَ صالحا أحَبَّ عَمَلَهُ وأبغَضَهُ لِما يَصِيرُ إلَيهِ.

خداوند عز و جل پیش از آن كه خلق خود را بیافریند خوشبختی و شوربختی را آفرید؛ پس خداوند كسی را كه بداند خوشبخت است، دشمن نمی دارد و چنانچه كار بدی انجام دهد، كارش را دشمن می دارد اما خود او را دشمن نمی دارد و هرگاه بداند بدبخت است، هرگز او را دوست نمی دارد و چنانچه كار خوبی انجام دهد، كارش را دوست می دارد اما به خاطر سرنوشتش وی راناخوش می دارد.

منبع: التوحید: 357/5.