جارى كردن حدود

الإمامُ الصّادقُ عن آبائه علیهم السلام

: إنّ رسولَ اللّه ِ صلی الله عليه و آله اُتيَ بامْرأةٍ لَها شَرَفٌ في قَومِها قَد سَرَقَتْ، فأمَرَ بقَطْعِها، فاجْتَمعَ إلی رسولِ اللّه ِ صلی الله عليه و آله ناسٌ مِن قُرَيشٍ وقالوا: يا رسولَ اللّه ِ، تُقْطَعُ امْرأةٌ شَريفةٌ مثلُ فُلانَةَ في خَطَرٍ يَسيرٍ؟! قالَ: نَعَم، إنّما هَلكَ مَن كانَ قَبْلَكُم بمِثْلِ هذا، كانوا يُقيمونَ الحُدودَ علی ضُعَفائهِم ويَتْرُكونَ أقْوِياءهُم وأشْرافَهُم فهَلَكوا.

ـ به نقل از پدرانش علیهمالسلام ـ فرمود: زنی را كه در میان قوم و قبیله خود شرافت و حرمتی داشت به جرم دزدی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آوردند، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمان داد دست او را قطع كنند. عده ای از قریش نزد پیامبر آمدند و عرض كردند: ای پیامبر خدا! دست زن شریفی مثل او را به خاطر خطای كوچكی قطع می كنی؟! فرمود: آری، پیشینیان شما به سبب چنین كاری به نابودی افتادند. آنها حدود (كیفرها) را درباره ضعیفانشان اعمال می كردند و با قدرتمندان واشراف خود، كاری نداشتند؛ از این رو هلاك گشتند.

منبع: دعائم الإسلام: 2/442/1539.