همنشینان ناشایسته

عنه علیه السلام

إيّاكُم ومُجَالَسةَ المُلوكِ وأبناءِالدُّنيا، ففي ذلكَ ذَهابُ دِينِكُم ويُعقِبُكُم نِفاقا، وذلكَ داءٌ دَوِيٌّ لا شِفاءَ لَهُ، ويُورِثُ قَساوَةَ القَلبِ، ويَسْلُبُكُم الخُشوعَ، وعلَيكُم بالأشْكالِ مِن النّاسِ والأوْساطِ مِن النّاسِ فعِندَهُم تَجِدونَ مَعادِنَ الجَوهرِ.

از همنشینی با شهریاران و دنیا پرستان بپرهیزید كه این كار دین شما را می برد و نفاق و دورویی می آورد و این دردی سخت و بی درمان است، نیز سنگدلی به بار می آورد و فروتنی را می زداید، با مردمان همتای خود و افراد متوسط [جامعه] همنشینی كنید كه كانهای جواهر را در میان آنها می یابید.

منبع: الاُصول الستّة عشر: 57.