خوشرفتارى با اسیر

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام

إطعامُ الأسيرِ حقٌّ علی مَن أسَرَهُ وإن كان يُرادُ مِن الغدِ قَتْلُهُ، فإنّه يَنبغي أن يُطعَمَ ويُسْقی ويُظَلّ ويُرفَقَ بهِ، كافرا كان أو غَيْرَهُ.

غذا دادن به اسیر حقّی است به گردن كسی كه او را به اسارت گرفته است، هر چند بنا باشد فردا كشته شود. باید به اسیر، آب و خوراك و جای مناسب داد و با او مدارا كرد، كافر باشد یا غیر كافر.

منبع: الكافی: 5/35/2.