تجاوز از حدود، ظلم است

امام صادق علیه السلام

كانَ رَسُولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله اِذا اَرادَ اَنْ يَبْعَثَ سَريَّةً دَعاهُمْ فَاَجْلَسَهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ، ثُمَّ يَقولُ: سيروا بِسْمِ اللّه ِ وَ بِاللّه ِ وَ فی سَبيلِ اللّه ِ وَ عَلی مِلَّةِ رَسولِ اللّه ِ لا تَغُلّوا، وَ لا تُمَثِّلوا، وَ لا تَغْدِروا، وَ لا تَقْتُلوا شَيْخا فانيا وَ لا صَبيّا، وَ لا اِمْرَاَةً، وَ لا تَقْطَعوا شَجَرا اِلاّ اَنْ تُضْطَرُّوا اِلَيْها، وَ اَ يُّما رَجُلٍ مِنْ اَدْنَی الْمُسْلِمينَ اَوْ اَفْضَلِهِمْ نَظَرَ اِلی رَجُلٍ مِنَ الْمُشْرِكينَ فَهُوَ جارٌ حَتّی يَسْمَعَ كَلامَ اللّه ِ فَاِنْ تَبِعَـكُمْ فَاَخوكُمْ فِی الدّينِ، وَ اِنْ اَبی فَاَبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ وَ اسْتَعينوا بِاللّه ِ عَلَيهِ؛

رسول خدا، هرگاه تصمیم می گرفت كه گروهی را برای جنگ بفرستد، آنها را فرا می خواند و پیش روی خویش می نشاند و می فرمود: با نام خدا و برای خدا و در راه خدا و بر دین رسول خدا بروید و كینه توزی نكنید و كُشته های دشمن را مُثله نكنید (گوش و بینی و سایر اعضای بدنشان را نبُرید) و پیمان شكنی نكنید و پیرمردِ از كار افتاده و كودك و زنی را نكشید و درختی را قطع نكُنید ـ مگر وقتی كه چاره ای جز آن نباشد ـ و اگر مسلمانِ دون پایه یا عالی رتبه ای یكی از مُشركان را پناه داد، آن مشرك، در پناه اسلام است تا كلام خدا را بشنود. پس از آن، اگر از شما پیروی كرد [و مسلمان شد]، برادر دینی شماست و اگر امتناع ورزید، او را به پناهگاهش برسانید و از خدا بخواهید كه در فرصت دیگری، شما را بر او چیره سازد.

منبع: فروع كافى، ج 5، ص 27، ح 1.