هدف از آفرینش

امام صادق علیه السلام

اِنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وَ تَعالی ـ لَمْ يَخْلُقْ خَلْقَهُ عَبَثاً وَ لَمْ يَتْرُكْهُمْ سُدًی، بَلْ خَلَقَهُمْ لاِِظْهارِ قُدْرَتِهِ وَ لِيُكَلِّفَهُمْ طاعَتَهُ، فَيَسْتَوْجِبُوا بِذلِكَ رِضْوانَهُ وَ ماخَلَقَهُمْ لِيَجْلِبَ مِنْهُمْ مَنْفَعَةً وَ لا لِيَدْفَعَ بِهِمْ مَضَرَّةً، بَلْ خَلَقَهُمْ لِيَنْفَعَهُمْ وَ يوصِلَهُمْ اِلی نَعيمِ الاَْبَدِ؛

خداوند ـ تبارك و تعالی ـ، آفریدگان خود را بیهوده نیافرید و آنان را به حال خود رها نكرد؛ بلكه آنها را آفرید تا قدرت خویش را نشان دهد و تكلیف عبادت (اطاعت) خود را به دوش آنها نهد تا با آن، سزاوار خشنودی او شوند. آنان را نیافرید تا از آنها سودی ببرد و یا زیانی را به وسیله آنها از خود، دور سازد. بلكه آفریدشان تا به آنها سود برساند و آنها را به نعمت جاودان (بهشت) برساند.

منبع: علل الشرایع، ص 9.