امام در زندان

عیون أخبار الرِّضا عن الثَوبانی

كانَت لأبي الحَسَنِ موسَی بنِ جَعفَرٍ عليهماالسلام بِضعَ عَشَرهَ سِنَةٍ كُلَّ يَومٍ سَجدَةٌ بَعدَ ابيضاضِ الشَّمسِ إلی وَقتِ الزَّوالِ قالَ: فَكانَ هارونُ رُبَّما صَعَدَ سَطحا يُشرِفُ مِنهُ عَلی الحَبسِ الَّذي حَبَسَ فيهِ أبا الحَسَنِ عليهالسلام فَكانَ يَری أبا الحَسَنِ عليهالسلام ساجِدا فَقالَ للرَّبيعِ: ما ذاكَ الثَّوبُ الَّذي أراهُ كُلَّ يَومٍ في ذلك المَوضِعِ؟ قالَ: يا أميرَالمُؤمِنينَ ما ذاك بِثَوبٍ وإنّما هُوَ موسَی بنُ جَعفَرٍ عليهماالسلاملَهُ كُلُّ يَومٍسَجدَةٌ بَعدَ طُلوعِ الشَّمسِ إلی وَقتِ الزَّوالِ، قالَ الرَّبيعُ: فَقالَ لي هارونُ: أما إنَّ هذا من رُهبانِ بَني هاشِمٍ، قُلتُ: فَما لَكَ فَقَد ضَيَّقتَ عَليهِ في الحَبسِ ؟! قالَ: هَيهاتَ لابُدَّ مِن ذلك.

ـ به نقل از ثوبانی ـ : ابوالحسن موسی بن جعفر علیهماالسلام، به مدّت ده سال و اندی، هر روز پس از بالا آمدن آفتاب به سجده می رفت و تا هنگام ظهر در سجده بود. گاهی اوقات هارون روی بامی كه مشرف بر زندان امام كاظم علیه السلام بود می رفت و حضرت را در حال سجده می دید. یك بار به ربیع گفت: این جامه ای كه هر روز در آن جا می بینم چیست ؟ ربیع گفت: ای امیر المؤمنین ! آن جامه نیست بلكه موسی بن جعفر علیهماالسلاماست كه هر روز بعد از طلوع خورشید تا هنگام ظهر بهسجده می افتد. ربیع گفت: هارون به من گفت: براستی كه او از راهبان بنی هاشم است. من گفتم: پس چرا در زندان عرصه را بر او تنگ كرده ای ؟ ! گفت: هیهات كه چاره ای جز این نیست.

منبع: عیون أخبار الرضا: 1 / 95.