فصل چهارم حضرت مهـدى علیه‏السلام در

عَنْ اَحْمَدَ بْنَ إِسْحاقِ بْنِ سَعْدٍ قال سَمِعْتُ أبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلىٍّ الْعَسْكَرى علیهماالسلام یَقُولُ

اَلْحَمُد لِلّهِ الَّذی لَمْ يُخْرِجْنی مِنَ الدُّنيا حَتّی أرانِیَ الْخَـلَفَ مِنْ بَعْـدی، أشْبَهُ النّاسِ بِرَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهخَلْقا وَ خُلْقا، يَحَفَظُهُ اللّه ُ تَبارَكَ وَ تَعالی فی غَيْبَتِهِ، ثُمَّ يُظْهِرُهُ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطا كَما مُلِئَتْ جَوْرَا وَ ظُلْما.

سپاس خدایی را كه مرا از دنیا بیرون نبرد تا اینكه (فرزندم و) جانشین بعد از خودم را به من نشان داد، كه او در خلقت و اخلاق شبیه ترین مردم به رسول خدا صلی الله علیه و آله است، خدا او را در غیبتش حفظ و نگهداری می كند، و بعد او را آشكار می كند تا زمین را پر از عدل و داد كند، همان گونه كه از بی عدالتی و ستم پر شده باشد.

منبع: كمال الدین 408 ح 7