یـاد پنـج تن

وَ عَنْهُ علیه السلام

... اِنَّ زَكَرِيّا عليهالسلام سَأَلَ رَبَّهُ أنْ يُعَلِّمَهُ أسْماءَ الْخَمْسَةَ، فَأهْبَطَ عَلَيْهِ جَبْرَئيلَ عليهالسلام فَعَلَّمَهُ إيّاهُ فَكانَ زَكَريّا اِذا ذَكَرَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ سُرِّی عَنْهُ هَمُّهُ وَ انْجَلی كَرْبُهُ وَ إذا ذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ خَنَقَتْهُ الْعَبْرةَ وَ وَقَعَتْ عَلَيْهِ الْبَهَرَةُ.

حضرت زكریّا علیه السلام از خدا خواست تا نامهای «پنج تن» را به او بیاموزد، پس جبرئیل را بر او نازل كرد، و آموخت. پس از آن هنگامی كه نام محمد و علی و فاطمه و حسن را یاد آور می شد غم و اندوهش برطرف می شد ولی هنگامی كه امام حسین را به یاد می آورد گریه گلویش را می فشرد و نفسهایش به شماره می افتاد....

منبع: بحارالانوار 52: 84.