در چه مواردی آمیزش مكروه است؟

پیامبر خدا صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم

- في وَصِيَّتِهِ لِعَلِيٍّ عليه السلام: يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ في أوَّلِ الشَّهرِ ووَسَطِهِ وآخِرِهِ؛ فَإِنَّ الجُنونَ وَالجُذامَ وَالخَبَلَ لَيُسرِ عُ إلَيها وإلى وَلَدِها. يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ بَعدَ الظُّهرِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ في ذلِكَ الوَقتِ يَكونُ أحوَلَ، وَالشَّيطانُ يَفرَحُ بِالحَوَلِ فِي الإِنسانِ. يا عَلِيُّ ، لا تَتَكَلَّم عِندَ الجِماعِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ أخرَسَ، ولا يَنظُرَنَّ أحَدٌ إلى فَرجِ امرَأَتِهِ، وَليَغُضَّ بَصَرَهُ عِندَ الجِماعِ، فَإِنَّ النَّظَرَ إلَى الفَرجِ يورِثُ العَمى فِي الوَلَدِ. يا عَلِيُّ ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ بِشَهوَةِ امرَأَةِ غَيرِكَ؛ فَإِنَّي أخشى إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ أن يَكونَ مُخَنَّثا، أو مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً. يا عَلِيُّ ، مَن كانَ جُنُبا فِي الفِراشِ مَعَ امرَأَتِهِ فَلا يَقرَاَالقُرآنَ، فَإِنّي أخشى أن تَنزِلَ عَلَيهِما نارٌ مِنَ السَّماءِ فَتُحرِقَهُما. يا عَلِيُّ ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ إلاّ ومَعَكَ خِرقَةٌ ومَعَ أهلِكَ خِرقَةٌ ولا تَمسَحا بِخِرقَةٍ واحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهوَةُ عَلَى الشَّهوَةِ؛ فَإِنَّ ذلِكَ يُعَقِّبُ العَداوَةَ بَينَكُما، ثُمَّ يُؤَدّيكُما إلَى الفُرقَةِ وَالطَّلاقِ. يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ مِن قِيامٍ؛ فَإِنَّ ذلِكَ مِن فِعلِ الحَميرِ، فَإِن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ كانَ بَوّالاً فِي الفِراش كَالحَميرِ البَوّالَةِ في كُلِّ مَكانٍ. يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ في لَيلَةِ الأَضحى؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ لَهُ سِتُّ أصابِعَ، أو أربَعُ أصابِعَ. يا عَلِيُّ ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ تَحتَ شَجَرَةٍ مُثمِرَةٍ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ جَلاّداً قَتّالاً، أو عَريفاً. يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ في وَجهِ الشَّمسِ وتَلَألـُئِها إلاّ أن تُرخِيَ سِترا فَيَستُرَكُما؛ فَإِنَّهُ أن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يَزالُ في بُؤسٍ وفَقرٍ حَتّى يَموتَ. يا عَلِيُّ، لا تُجامِعِ امرَأَتَكَ بَينَ الأَذانِ وَالإِقامَةِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ حَريصاً عَلى إهراقِ الدِّماءِ. يا عَلِيُّ: إذا حَمَلَتِ امرَأَتُكَ فَلا تُجامِعها إلاّ وأنتَ عَلى وُضوءٍ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ أعمَى القَلبِ بَخيلَ اليَدِ. يا عَلِيُّ، لا تُجامِع أهلَكَ فِي النِّصفِ مِن شَعبانَ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مَشؤوماً ذا شَأمَةٍ في وَجهِهِ. يا عَلِيُّ ، لا تُجامِع أهلَكَ في آخِرِ دَرَجَةٍ مِنهُ إذا بَقِيَ يَومانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَشّارا، أو عَونا لِلظّالِمينَ ويَكونُ هَلاكُ فِئامٍ مِنَ النّاسِ عَلى يَدَيهِ. يا عَلِيُّ ، لا تُجامِع أهلَكَ عَلى سُقوفِ البُنيانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مُنافِقاً مُرائِياً مُبتَدِعا. يا عَلِيُّ، إذا خَرَجتَ في سَفَرٍ فَلا تُجامِع أهلَكَ مِن تِلكَ اللَّيلَةِ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يُنفِقُ مالَهُ في غَيرِ حَقٍّ، وقَرَأَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم: « إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَ نَ الشَّيَـطِينِ ». يا عَلِيُّ، لا تُجامِع أهلَكَ إذا خَرَجتَ إلى سَفَرٍ مَسيرَةَ ثَلاثَةِ أيّامٍ ولَياليهِنَّ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَونا لِكُلِّ ظالِمٍ عَلَيكَ... يا عَلِيُّ، لا تُجامِع أهلَكَ في أوَّلِ ساعَةٍ مِنَ اللَّيلِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ ساحِرا مُؤثِرا لِلدُّنيا عَلَى الآخِرَةِ.

- در سفارش به امام علی علیه‏السلام: ای علی! در آغاز، میان و پایان ماه با همسرت نزدیكی مكن، كه دیوانگی، جذام و تباهْ‏مغزی، بسیار زود به سراغ وی و فرزندش می‏آید. ای علی! بعد از ظهر با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر در آن هنگام، میانتان فرزندی تقدیر شود، كژْ چشم خواهد بود و شیطان، از كژْ چشمی انسان، شادمان می‏شود. ای علی! به هنگام آمیزش، سخن مگوی؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست كه لال نباشد. هم مبادا كسی از شما بر شرمگاه زن خویش بنگرد؛ بلكه باید به هنگام آمیزش، دیده فرو هِلَد؛ چرا كه نگریستن به شرمگاه، كوری را در فرزند بر جای می‏نهد. ای علی! با هوس به زنی غیرِ همسر خود، با زن خویش آمیزش مكن؛ زیرا از این بیم دارم كه اگر برایتان فرزندی تقدیر شود، زنْ‏صفت، یا ماده و تباهْ مغز باشد. ای علی! هر كس جنب با همسر خویش در بستر باشد، نباید قرآن بخواند؛ چه، از این بیم دارم كه از آسمان، آتشی بر آنها فرود آید و آنان را بسوزا نَد. ای علی! با همسرت آمیزش مكن، مگر آن كه هر كدامتان دستمالی داشته باشید. خود را با پارچه‏ای مشترك، پاك نكنید كه شهوت بر شهوت واقع می‏شود و این كار، دشمنی میان شما را در پی می‏آورد و كارتان را به جدایی و طلاق می‏كشانَد. ای علی! ایستاده با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه این كار، كارِ خران است؛ و اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، ادرار كننده در بستر باشد، چنان كه خران در هر مكانی پیشاب می‏ریزند. ای علی! در شب عید قربان با همسرت نزدیكی مكن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، شش انگشت یا چهار انگشت خواهد داشت. ای علی! در زیر درختی میوه‏دِه با همسرت آمیزش مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، جلاّد، قاتل یا عریف خواهد بود. ای علی! در زیر نور خورشید و تابش آن با همسرت نزدیكی مكن، مگر این كه پرده‏ای آویخته باشی كه شما را می‏پوشاند؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود تا پایان عمر در تیره‏بختی و تهی‏دستی خواهد بود. ای علی! میان اذان و اقامه با همسرت نزدیكی مكن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، به خونریزی علاقه‏مند خواهد بود. ای علی! اگر همسرت باردار شد، با او آمیزش مكن، مگر آن كه با وضو باشی؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، كورْدل و ناخنْ‏خشك خواهد بود. ای علی! در نیمه شعبان با همسرت نزدیكی مكن، زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، بدْشگون خواهد بود و نشانی سیاه بر چهره خواهد داشت. ای علی! با همسرت در آخرین روزهای پاكی و در حالی كه تنها دو روز از او مانده باشد، نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، عشّار یا یاورِ ستمگران خواهد بود و توده‏هایی از مردم به دست او به كام مرگ خواهند رفت. ای علی! بر پشتِ بام خانه با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، منافق، ریاكار و بدعت‏گذار خواهد بود. ای علی! چون آهنگ سفر كردی، آن شب با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، دارایی خویش را در غیر حق خرج خواهد كرد. (آن‏گاه، پیامبر صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم این آیه را خواند :) «ولخرج‏ها، برادران شیاطین‏اند» . ای علی! چون روانه سفری شدی، تا مسافت سه شبانه روز ره پیمودن، با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، یار هر ستمگری خواهد بود كه بخواهد به تو ستمی برساند. ای علی! در نخستین ساعت شب، با همسرت نزدیكی مكن؛ چرا كه اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست كه ساحر و از آنان كه دنیا را بر آخرت بر می‏گزیند، نباشد.

منبع: الإسراء: 27.كتاب من لا یحضره الفقیه، جلد 3، صفحه 552، حدیث 4899، علل الشرائع، صفحه 515، حدیث 5، الاختصاص، صفحه 132، مكارم الأخلاق، جلد 1، صفحه 456، حدیث 1552 كلّها عن أبی سعید الخدری، بحار الأنوار، جلد 103، صفحه 281، حدیث 1، دانش نامه احادیث پزشكی: 1 / 604 شیخ صدوق رحمه‏الله مى‏گوید: مقصود از این نهى، خواندن سوره‏هاى داراى سجده واجب است، نه غیر آن.عریف، به معانى مختلفى آمده است، از جمله: كارگزار قوم، و آن كه پایین‏تر از رئیس است و یا رئیس قوم. به‏هرحال، این واژه در عصر صدور روایت، منصبى دولتى بوده كه مذموم شمرده شده است و در روایتى آمده است: «العرفاء فى النار» (ر. ك: لغت‏نامه دهخدا).امورى كه در این روایت به‏عنوان حكمتِ نهى از آمیزش جنسى در اوقات یاد شده، آمده، به‏نحو اقتضاست، نه علّت تامّه تا موجب شبهه جبر گردد. همچنین است آنچه كه در روایات بعدى، درباره زمان مناسب آمیزش جنسى مى‏آید.