بی تابی كردن در مصیبت، چه اشكالی دارد؟

امام علی علیه ‏السلام

عن رسولُ‏اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم: صَوتانِ مَلعونانِ يُبغِضُهُما اللّه‏ُ: إعوالٌ عندَ مُصيبَةٍ، وصَوتٌ عندَ نِعمَةٍ؛ يَعنِي النَّوحَ والغِناءَ.

از پیامبر خـدا صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: دو صـدایند كـه نـفرین شده‏اند و خداوند از آنها نفرت دارد: آه و فغان كردن به هنگام مصیبت و صداهای هنگام (سرمستی از) نعمت؛ یعنی نوحه كردن و آواز خواندن.

منبع: دعائم الإسلام: 1 / 227 منتخب میزان الحكمة: 334