الف ـ با دل به خدا روى آوردن

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

ما أقبَلَ عَبدٌ بِقَلبِهِ إلَی اللّه ِ إلاّ جَعَلَ اللّه ُ قُلوبَ المُؤمِنينَ تَفِدُ إلَيهِ بِالوُدِّ وَالرَّحمَةِ، وكانَ اللّه ُ بِكُلِّ خَيرٍ إلَيهِ أسرَعَ.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه بنده ای با دل خود به خدا روی بیاورد، خدا دل های مؤمنان را بر آن می دارد تا با دوستی و مهربانی به او روی آورند، و خدا برایش به هر خیری شتابان تر است.

منبع: المعجم الأوسط: 5/186/5025، حلیة الأولیاء: 1/227 كلاهما عن أبی الدرداء، كنز العمّال: 3/185/6077.