خداوند به مؤمن فقیر در قیامت چه عطا می كند؟

امام صادق علیه ‏السلام

إنّ اللّه‏َ جلَّ ثناؤهُ لَيَعتَذِرُ إلى عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ في الدنيا كما يَعتَذِرُ الأخُ إلى أخيهِ، فيَقولُ: وعِزَّتي وجَلالي، ما أحوَجتُكَ في الدنيا مِن هَوانٍ كانَ بِكَ عَلَيَّ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلى ما عَوَّضتُكَ مِن الدنيا. قالَ: فَيَرفَعُ فيَقولُ: ما ضَرَّني ما مَنَعتَني مع ما عَوَّضتَني ؟!

(در روز قـیـامت) خـداوند، جـلّ ثناؤه، همچنان كه برادری از برادرش پوزش می‏خواهد، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، عذر می‏خواهد و می‏فرماید: به عزّت و جلالم سوگند كه من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نكردم. اكنون این سرپوش را بردار و ببین به جای دنیا به تو چه داده‏ام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضی كه به من دادی مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتی.

منبع: الكافی: 2 / 264 / 18 منتخب میزان الحكمة: 452