شغل های نكوهیده كدام است؟

بحار الأنوار

لمّا قالَ لَهُ رجُلٌ: قد عَلَّمتُ ابني هذا الكتابَ ففي أيِّ شيءٍ اُسَلِّمُهُ ؟ فقالَ: سَلِّمْهُ للّه‏ِ أبوكَ، ولا تُسَلِّمْهُ في خَمسٍ: لا تُسَلِّمْهُ سَيّاءً، ولا صايغا، ولا قَصّابا، ولا حَنّاطا، ولا نَخّاسا. فقالَ: يا رسولَ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم، وما السَّيّاءُ ؟ قالَ: الذي يَبيعُ الأكفانَ ويَتَمَنّى مَوتَ اُمَّتي، ولَلمَولُودُ مِن اُمَّتي أحَبُّ إلَيَّ ممّا طَلَعَت علَيهِ الشَّمسُ، وأما الصائغُ فإنّهُ يُعالِجُ غَبنَ اُمّتي، فأمّا القَصّابُ فإنّهُ يَذبَحُ حتّى تَذهَبَ الرَّحمَةُ مِن قَلبهِ، وأمّا الحَنَّاطُ فإنّهُ يَحتَكِرُ الطَّعامَ على اُمَّتي، ولَأن يَلقَى اللّه‏ُ العَبدَ سارِقا أحَبُّ إليَّ مِن أن يَلقاهُ قدِ احتَكَرَ طَعاما أربَعينَ يَوما. وأمّا النَّخّاسُ فإنّهُ أتاني جَبَرئيلُ عليه السلام فقالَ: يا محمّدُ، إنَّ شِرارَ اُمَّتِكَ الذينَ يَبيعُونَ الناسَ.

مردی به رســول خـدا صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم عرض كرد: من این فرزندم را سواد آموخته‏ام؛ حالا او را به چه شغلی بگمارم ؟ حضرت فرمود: خدا پدرت را بیامرزد، او را در هر شغلی بگذار امّا به پنج گروه مسپارش: سیّاء، زرگر، قصّاب، گندم فروش و برده فروش. مرد گفت: ای رسول خدا، سیّاء كیست ؟ فرمود: كسی كه كفن می‏فروشد و آرزوی مرگ افراد امّت مرا دارد، در حالی كه من یك نوزاد امّت خود را، از هر آنچه آفتاب بر آن می‏تابد بیشتر دوست دارم. امّا زرگر؛ زیرا به فكر مغبون ساختن افراد امّت من است. امّا قصّاب؛ زیرا آنقدر حیوان می‏كشد، كه رحم از دلش رخت بر می‏بندد. اما گندم فروش؛ زیرا ارزاق امّت مرا احتكار می‏كند. اگر بنده با عنوان دزد، خدا را دیدار كند بهتر است از این كه او را در حالی دیدار كند كه چهل روز خوراك مردم را احتكار كرده باشد. امّا برده فروش؛ زیرا جبرئیل علیه‏السلام نزد من آمد و گفت: ای محمّد ! بدترین افراد امّت تو، كسانی هستند كه انسان خرید و فروش می‏كنند.

منبع: بحار الأنوار: 103 / 77 / 1 منتخب میزان الحكمة: 490