منشأ عطسه كجاست؟

الكافی

عن أحمَدَ بنِ مُحَمَّدٍ عَن بَعضِ أصحابِهِ، رَواهُ عَن رَجُلٍ مِنَ العامَّةِ قالَ: كُنتُ اُجالِسُ أبا عَبدِ اللّه‏ِ عليه السلام؛ فَلا وَاللّه‏ِ، ما رَأَيتُ مَجلِساً أنبَلَ مِن مَجالِسِهِ. قالَ: فَقالَ لي ذاتَ يَومٍ: مِن أينَ تَخرُجُ العَطسَةُ؟ فَقُلتُ: مِنَ الأَنفِ. فَقالَ لي: أصَبتَ الخَطَأَ. فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ ! مِن أينَ تَخرُجُ؟ فَقالَ: مِن جَميعِ البَدَنِ، كَما أنَّ النُّطفَةَ تَخرُجُ مِن جَميعِ البَدَنِ ومَخرَجُها مِنَ الإِحليلِ. ثُمَّ قالَ: أما رَأَيتَ الإِنسانَ إذا عَطَسَ نُفِضَ أعضاؤُهُ؟ وصاحِبُ العَطسَةِ يَأمَنُ المَوتَ سَبعَةَ أيّامٍ.

- از احمد بن محمّد، از یكی از دوستانش نقل شده كه وی نیز از مردی از اهل سنّت روایت كرده است: با ابوعبد اللّه‏ (امام صادق علیه‏السلام ) همنشینی داشتم؛ و به خداوند سوگند، مجلسی پُر بارتر از نشستِ با او ندیدم. روزی به من گفت: «عطسه از كجا بیرون می‏آید؟». گفتم: از بینی. گفت: «نادرست گفتی». پرسیدم: فدایت شوم! از كجا بیرون می‏آید؟ گفت: «از همه بدن، آن‏سان كه نطفه از همه بدن، سرچشمه می‏گیرد و از آلت، بیرون می‏زند». سپس فرمود: «آیا نمی‏بینی كه انسان چون عطسه می‏كند همه اندام‏هایش تكان می‏خورد؟ كسی كه عطسه كند، تا هفت روز از مرگ، در امان است».

منبع: الكافی، جلد 2، صفحه 657، حدیث 23، بحار الأنوار، جلد 60، صفحه 363، حدیث 56 دانش نامه احادیث پزشكی: 1 / 338