استفراغ كردن عمدی چه مزیتی بر استفراغ كردن طبیعی دارد؟

امام باقر علیه ‏السلام

مَن تَقَيَّأَ قَبلَ أن يَتَقَيَّأَ كانَ أفضَلَ مِن سَبعينَ دَواءً، ويُخرِجُ القَيءُ عَن هذَا السَّبيلِ كُلَّ داءٍ وعِلَّةٍ .

هر كس پیش از آن كه خود به خود، حالش به هم بخورد، عمداً قِی كند، [این كار] از هفتاد دارو بهتر است و این نوع قِی كردن، هر درد و بیماری‏ای را [كه در او هست، از تنش] بیرون می‏آورد.

منبع: طبّ الأئمّة لابنی بسطام، صفحه 67 عن حمزة الثمالی، بحار الأنوار، جلد 62، صفحه 123، حدیث 53.بیان: «قبل أن یتقیّأ» أی قبل أن یسبقه القیء بغیر اختیاره، أو المراد به أوّل ما یتقیّأ فی تلك العلّة (هامش بحار الأنوار)، دانش نامه احادیث پزشكی: 1 / 456 چنان كه در حاشیه بحار الأنوار آمده، مقصود از بند نخست روایت، یعنى عبارت «من تقیّأ قبل أن یتقیّأ»، آن است كه شخص پیش از آن كه بى اختیار حالش به هم بخورد، عمداً قى كند - و این همان تفسیرى است كه در ترجمه حاضر دیده مى‏شود - یا شاید مقصود از روایت، آن است كه هر كس براى نخستین بار در عارضه‏اى كه دارد، قى كند، این پس آوردن، از هفتاد دارو بهتر است (ر.ك: حاشیه بحار الأنوار).