عشق به خدا داشتن چه ثمره ای دارد؟

پیامبر خدا صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم

يَقولُ اللّه‏ُ عز و جل: إذا كانَ الغالِبُ عَلَى العَبدِ الاشتِغالَ بي جَعَلتُ بُغيَتَهُ ولَذَّتَهُ في ذِكري، فإذا جَعَلتُ بُغيَتَهُ ولَذَّتَهُ في ذِكري عَشِقَني وعَشِقتُهُ، فإذا عَشِقَني وعَشِقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فيما بَيني وبَينَهُ ،وصَيَّرتُ ذلكَ تَغالُبا علَيهِ، لا يَسهو إذا سَها النّاسُ.

خداوند عز و جل می‏فرماید: هرگاه اشتغالِ بـه مـن، بر جان بنده غالب آید، خواهش و لذّت او را در یاد خودم قرار دهم و چون خواهش و لذّتش را در یاد خودم قرار دهم عاشق من گردد و من نیز عاشق او. و چون عاشق یكدیگر شدیم پرده میان خود و او را بالا زنم و آن (مشاهده جلال و جمال خود) را بر جان او مسلّط گردانم، به طوری كه وقتی مردم دچار سهو و اشتباه می‏شوند، او دستخوش سهو نمی‏شود.

منبع: كنز العمّال: 1872 منتخب میزان الحكمة: 382