چرا خداوند دزدی را حرام كرد؟

امام رضا علیه ‏السلام

حَرَّمَ اللّه‏ُ السَّرِقَةَ لِما فِيه[ا] مِن فَسادِ الأموالِ وقَتلِ النَّفسِ لَو كانَت مُباحَةً، ولِما يَأتي في التَّغاصُبِ مِنَ القَتلِ والتَّنازُعِ والتَّحاسُدِ، وما يَدعُو إلى تَركِ التِّجاراتِ والصِّناعاتِ في المَكاسِـبِ، واقتِناءِ الأموالِ إذا كانَ الشَّيءُ المُقتَنى لا يكونُ أحَدٌ أحَقَّ بهِ مِن أحَدٍ. وعِلَّةُ قَطعِ الَيمينِ مِنَ السّارِقِ؛ لأ نّهُ يُباشِرُ الأشياءَ بِيَمِينِهِ، وهِي أفضَلُ أعضائهِ وأنفَعُها لَهُ، فَجُعِلَ قَطعُها نَكالاً وعِبرَةً لِلخَلقِ لِئلاّ يَبتَغُوا أخذَ الأموالِ مِن غَيرِ حِلِّها، ولأ نّهُ أكثَرَ ما يُباشِرُ السَّرِقَةَ بيَمينِهِ.

خداوند دزدی كردن را حرام فرمود، چون اگر مباح بود موجب تباهی اموال و آدم كشی می‏شد و به خاطر این كه غصب اموال‏یكدیگرمایه‏كشتار ودرگیری‏و حسد ورزی نسبت به یكدیگر می‏شود و نیز چون موجب می‏شود كه تجارت و پیشه‏وری ترك شود و اموال و ثروتهای ناحقّ و ناروا به دست آید. و علّت بریدن دست راست دزد آن است كه وی با دست راست خود با اشیاء تماس دارد و این دست بهترین و كار آمدترین عضو بدن اوست.پس بریدن‏آن كیفری است برای دزد و درس عبرتی است برای دیگران كه درصدد تصرف اموال از راه غیر حلال بر نیایند و نیز چون بیشتر با دست راستش مرتكب دزدی می‏شود.

منبع: نور الثقلین: 1 / 627 / 183 منتخب میزان الحكمة: 272