خوردن انار با پیه چگونه است؟

امام علی علیه ‏السلام

كُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ؛ فَإِنَّهُ دِباغُ المَعِدَةِ، وما مِن حَبَّةٍ استَقَرَّت في مَعِدَةِ امرِئٍ مُسلِمٍ إلاّ أنارَتها ونَفَتِ الشَّيطانَ وَالوَسوَسَةَ عَنها أربَعينَ صَباحاً.

انار را با پیه آن بخورید؛ چرا كه معده را پاك می‏كند. و هیچ دانه‏ای [از انار] در معده انسانی مسلمان، جای نمی‏گیرد، مگر این كه آن را روشن می‏سازد و تا چه ل پگاه، شیطان و وسوسه را از آن دور می‏كند.

منبع: مكارم الأخلاق، جلد 1، صفحه 369، حدیث 1217 عن الإمام الصادق علیه ‏السلام، المحاسن، جلد 2، صفحه 355، حدیث 2231 عن النوفلی بإسناده وفیه «وأمرضت شیطان وسوستها» بدل «ونفت الشیطان والوسوسة عنها»، طبّ الأئمّة لابنی بسطام، صفحه 136 عن إسماعیل بن جابر عن الإمام الصادق عن آبائه عنه علیهم‏السلام نحوه وفیه «وفی كلّ حبّة منها إذا استقرّت فی المعدة حیاة للقلب وإنارة للنفس»، بحار الأنوار، جلد 66، صفحه 156، حدیث 8، دانش نامه احادیث پزشكی: 2 / 316 علاّمه مجلسى مى‏گوید: گویا نسبت «روشن ساختن» و «وسوسه» به معده، مجاز است و مقصود اصلى، روشن ساختن دل و همچنین وسوسه دل است، بدان اعتبار كه درستىِ دل و صلاح قلب، وابسته به صلاح معده است (بحار الأنوار: جلد 66 صفحه 160).