عامل پذیرش اعمال

رسول اللّه صلی الله علیه و آله ـ فی حِسابِ اللّه ِ یومَ القِیامَةِ ـ

يُؤتی بِعَبدٍ مُحسِنٍ في نَفسِهِ لايَری أنَّ لَهُ ذَنبا، فَيَقولُ لَه: هَل كُنتَ تُوالي أولِيائي ؟ قالَ: كُنتُ مِنَ النّاسِ سِلما. قالَ: فَهَل كُنتَ تُعادي أعدائي ؟ قالَ: يا رَبِّ، لَم يَكُن بَيني و بَينَ أحَدٍ شَيءٌ. فَيَقولُ اللّه ُعز و جل: لا يَنالُ رَحمَتي مَن لا يُوالي أولِيائي و يُعادي أعدائي.

رسول خدا صلی الله علیه و آله ـ درباره حسابرسی روز قیامت ـ : بنده ای را كه خود را نیكوكار و بی گناه می داند، [برای حسابرسی] می آورند. آن گاه، خداوند به او می فرماید: «آیا با دوستانم دوستی می كردی ؟». پاسخ می دهد: كاری به كسی نداشتم. خداوند می فرماید: «آیا با دشمنانم، دشمنی می كردی ؟». پاسخ می دهد: میان من و كسی هیچ دشمنی ای نبود. پس خداوند عز و جلمی فرماید: «كسی كه با دوستانم دوستی و با دشمنانم دشمنی نكند، به رحمتم دست نمی یابد».

منبع: المعجم الكبیر: 22 / 59 / 140، حلیة الأولیاء: 5 / 186، نوادر الاُصول: 2 / 328 نحوه وكلّها عن واثلة بن الأسقع، كنز العمّال: 4 / 256 / 10417.