زیر مجموعه ها
كسى كه شایسته همنشینى نیست
licenseخزانة الخیال
قالَ لُقمانُ: إنَّ الفاحِشَ البَذِيَّ الشَّقِيَّ إن يُحَدِّث فَضَحَهُ لِسانُهُ، وإن سَكَتَ فَضَحَهُ العِيُّ، وإن عَمِلَ أساءَ، وإن فَعَلَ أضاعَ، وإنِ استَغنى بَطِرَ، وإنِ افتَقَرَ قَنِطَ، وإن فَرِحَ سُرَّ، وإن سَأَلَ ألحَفَ، وإن سُئِلَ بَخِلَ، وإن ضَحِكَ نَهِقَ، وإن كافَأَ جارَ، وإن زَجَرَ عَنُفَ، وإن ذَكَرَ غَضِبَ، وإن أعطى مَنَّ، وإن اُعطِيَ لَم يَشكُر، وإن أسرَرتَ إلَيهِ خانَكَ، وإن أسَرَّ إلَيكَ اتَّهَمَكَ، وإن كانَ دونَكَ هَمَزَكَ، وإن كانَ يَستَريحُ زاجَرَهُ.
معصومین (ع)لقمان گفت: «انسان زشتكارِ ناسزاگوی بدبخت، اگر سخن بگوید، زبانش او را رسوا میكند و اگر ساكت شود، گنگیْ او را رسوا میسازد، واگر عمل میكند بد عمل كند، و اگر كار كند، ضایع میكند و اگر بینیاز گردد، ناسپاسی میكند و اگر فقیر شود، مأیوس میگردد و اگر شاد شود، از شدّت شادی، ناسپاس میگردد و اگر در خواست نماید، پافشاری میكند و اگر از او چیزی خواسته شود، بخل میورزد و اگر بخندد، [چنان قهقهه میزند كه گویی] عَرعَر میكند و اگر مجازات كند، ستم میكند و اگر تشر بزند، درشتی مینماید و اگر به یادش آید، خشم میگیرد و اگر ببخشد، منّت مینهد و اگر به او عطا شود، سپاس نمیگزارد و اگر راز به او بسپاری، به تو خیانت میكند و اگر برای او رازداری كنی، متّهمت میكند و اگر پایینتر از تو باشد، از تو عیبجویی میكند و اگر كسی به استراحت بپردازد، او را از آن باز میدارد».