درجات بهشت

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

المُتَحابّونَ فِي اللّه ِ يَومَ القِيامَةِ عَلی أرضٍ زَبَرجَدَةٍ خَضراءَ في ظِلِّ عَرشِهِ عَن يَمينِهِ ـ وكِلتا يَدَيهِ يَمينٌ ـ، وُجوهُهُم أشَدُّ بَياضا وأضوَأُ مِنَ الشَّمسِ الطّالِعَةِ، يَغبِطُهُم بِمَنزِلَتِهِم كُلُّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وكُلُّ نَبِيٍّ مُرسَلٍ، يَقولُ النّاسُ: مَن هؤُلاءِ ؟ فَيُقالُ: هؤُلاءِ المُتَحابّونَ فِي اللّه ِ.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: روز قیامت، دوستانِ در راه خدا، بر زمینی از زبرجد سبز و در سایه عرش خدا و در كنار دست راستش ـ حال آن كه هر دو دستش راست است ـ قرار دارند و چهره هایشان سفیدتر و درخشان تر از خورشید تابان است. به سبب منزلتی كه دارند، هر فرشته مقرّب و پیامبر مُرسَلی، بر آنان رشك می برد و مردم می گویند: «اینان كیستند ؟». پس گفته می شود: «اینان، دوستانِ در راه خدا هستند».

منبع: الكافی: 2/126/7، المحاسن: 1/412/941 كلاهما عن أبیالجارود، مشكاة الأنوار: 121 وفیهما «أشدّ بیاضا من الثلج وأضوأ ...»، بحار الأنوار: 7/195/64 و ج 69 / 243 / 18 و ج 74/398/34.